Psychogenność – co to takiego?
Psychogenny według słownika języka polskiego oznacza „zależny od czynników psychicznych lub wywoływany przez nie”. Jak to rozumieć w odniesieniu do fizjoterapii?
Psychogenność oznacza przeniesienie reakcji emocjonalnej na reakcję fizyczną.
Częstym powodem zaburzeń odczuwalnych w narządzie ruchu są przeciążenia psychogenne. Zaburzenia psychogenne mogą pojawiać się w naszym ciele w wyniku negatywnych emocji, przeżyć, urazu psychicznego czy też traumy. Są to sytuacje, kiedy nasze ciało działa prawidłowo, nie ma żadnych kontuzji i urazów, a jednak coś nas zaczyna uporczywie boleć. Nie jesteśmy w stanie też określić, od czego zaczął się ten ból, z jakiego powodu on wystąpił. Ciężko jest nam czasem też powiązać np. ból barku z przeżywanym, nasilonym stresem w pracy.
„Początek choroby bierze się z wewnątrz, ze środka człowieka, z jego ducha, psyche”
M. S. Jus
Przeciążenia psychogenne pierwotnie zaburzają pracę trzech bardzo istotnych rejonów narządu ruchu: miednicy małej, połączenia głowowo-szyjnego razem z połączeniem żuchwowo-gnykowo-czaszkowym oraz przepony oddechowej. Wyżej wymienione rejony mogą wchodzić w interakcje z każdym innych obszarem narządu ruchu, dlatego często praca miejscowa w obrębie wystąpienia bólu nie daje oczekiwanych efektów. Psychogenność może podtrzymywać i stymulować chorobę, najczęściej w takiej sytuacji objawy nie zmniejszają się, tylko narastają z biegiem czasu. Aby osiągnąć pełen sukces leczniczy, należy połączyć terapie narządu ruchu z pracą w sferze psychiczno-duchowej.
Musimy dotrzeć do naszego wnętrza, aby przeciwstawić się chorobie!
Natalia Śledziona